Ristretto แก้วแรกที่ผมรู้จัก

Ristretto ลาดพร้าว 71

ช่วงกลางปีที่แล้ว ผมเพิ่งเริ่มทำกาแฟได้ไม่นานนัก หลังจากที่ตระเวณตามร้านคนรู้จักอย่างเดียว จนเมื่อวันนึง มิตรสหายบาริสต้าก็บอกผมว่า ถ้าอยากรู้อะไรมากกว่านี้ ให้มาที่นี่

เช้าวันต่อมา รีบจับสาย 8 ตรงดิ่งมาที่นี่เลย

เจ้าของร้าน ชื่อ พี่เจี๊ยบ สำหรับผมถือเป็นเทพเจ้าสำหรับกาแฟเลยก็ว่าได้ ด้วยการเลือกใช้สิ่งที่ดีที่สุด ในร้าน ทั้งเครื่องชง Synesso ราคาครึ่งล้าน เครื่องบดสองตัว กับบาร์เล็กๆเปิด Acid Jazz ฟังตอนบ่าย

ผมไปครั้งแรก เดินเข้าไปที่บาร์ สั่ง espresso แก้วนึงครับ แล้วเดินไปนั่งรอของดีอยู่ที่โต๊ะไม้กลมๆแต่เพียงลำพัง ในร้านไม่มีลูกค้า นอกจากผม และพี่เจี๊ยบ 

ผมไม่กล้าคุย ถามอะไร เนื่องด้วย วัยวุฒิที่ต่างกันค่อนข้าง ค่อนข้างประหม่า 

เสียงแอร์ในร้านดังเอื่อยๆ สลับกับเสียงเครื่องบดที่เริ่มทำงาน ผมดูพี่เจี๊ยบทำ ผมว่าพี่เจี๊ยบเป็นคนที่ทำกาแฟได้ตั้งใจสุดๆคนนึงเท่าที่ผมรู้จักเลย

ซักพักซัก สามนาที ผมกำลังเคลิ้มไปกับท่าทางการทำ พลางๆฟังเพลงอย่างรื่นหู เอสเพลสโซ่ได้แล้ว ดังขึ้นแทรกขึ้นมาในบรรยากาศ

ผมลุกขึ้นไปอย่างเงียบๆ ไปหยิบแก้วนี้มานั่งบนโต๊ะ เสียงตามมาข้างหลัง เคยกินหรือเปล่า ดื่มน้ำก่อน และอย่าใส่น้ำตาลนะ ผมได้แต่ครับด้วยความเกรงใจ

พอลงมานั่ง ผมดมกลิ่น ทำไมมันกลิ่นแปลกๆ มีกลิ่นที่รู้สึกว่าหวาน เปรี้ยว ในคราวๆเดียวกัน 

ไม่รอช้า ผมรีบสูดคำแรกลงไปในลำคอ 

เห้ย ! ทำไมที่นี่ กาแฟมันหวานอย่างนี้วะ ผมตกใจพรางดื่มน้ำตามเพื่อให้แน่ใจว่า ตอนนี้ผมลิ้นไม่ฝาดแน่

คำที่สอง ผมตกใจกว่าเก่า ทำไมมันเปรี้ยวแบบนี้วะ 

ทีนี้มันก็จะเหลือน้ำดำๆ อยู่ก้นแก้วแล้ว เพราะว่าคำแรกและคำสอง ครีม่ามันถูกผมกลืนไปเป็นที่เรียบร้อย

ผมเคยอ่านวิธีการดื่มเอสเปรสโซ่มาบ้าง เค้าแนะนำให้ทดสอบ กลิ่น รส บอดี้ อาฟเตอร์เทส ซึ่งสุดท้ายอาฟเตอร์เทส มันจะอยู่ในน้ำดำๆนี่แหละ จะทำให้เรารู้ว่า กาแฟนั้น ทิ้งอะไรดีๆไว้ให้เราบ้าง

ผมรีบซดคำสุดท้ายลงไปในคอ มันหวานและเปรี้ยวอย่างประหลาด ผมเคยหัดดื่มเอสเปรสโซ่มา เจอแต่ ขม ขม ขม ขม ขม หรือบางทีก็แยกไม่ออกว่ามันเป็นรสอะไร

แต่ที่นี่ กาแฟมันหวาน

ผมจ่ายเงิน 60 บาทพร้อมก้มขอบคุณพี่เจี๊ยบ และวันนั้นผมไม่ได้ดื่มน้ำตามหลังจากคำสุดท้ายเลย