ผมดื่มกาแฟก็ไม่ค่อยจริงจังมาก ก่อนมาทำกาแฟ เหตุผลที่มาทำอันดับแรกๆคือ
1.ผมรักการดื่มกาแฟ และอยากทำ
2.ผมไม่มีเงิน
2 เหตุผลง่ายๆ ช่วงแรกมีงานกุ๊ก ให้ไปช่วยงานเป็นผู้ช่วยกุ๊ก (อันนี้ผมพอมีประสบการณ์ในร้านอาหารบ้าง) ค่าแรงดี ทำ8 ชั่วโมง วันละ 600 ผมตาลุกวาวเลยตอนนั้น แต่พอปรึกษาทางบ้านก็บอกว่า อย่าทำเลย
อันดับต่อมา คือ งานร้านกาแฟ งานนี้มีมาก และผมก็ชอบด้วย เลยคิดว่า เราน่าจะไปทำร้านกาแฟดีกว่า จะได้แฮปปี้ วินๆ ผมทำงานในสิ่งที่รัก และได้ค่าตอบแทน
แต่งานนั้นเป็นสิ่งหายาก บางร้านก็รับแต่ผู้มีประสบการณ์ และน้อยคนที่จะสนใจคนในวัยเรียนอย่างผม บุคลิกไม่ดี หน้าตาไม่ดี (บางร้านเน้นเรื่องนี้) แม้ว่าผมจะพูดภาษาอังกฤษคล่องปร๋อเลยก็ตาม (เรื่องภาษาช่วยผมได้มากช่วงหลัง)
อันดับแรก ผมเปิดเว็ปบลูคอฟ และร้อยตะวัน เพื่อหางานทันที แม้ในช่วงแรกผมมองหางานในเชนกาแฟเช่นสตาร์บั๊ค แต่ผมคิดว่า ไม่สนองต่อตัวเองเท่าไหร่ และโอกาสพัฒนาตัวเองค่อนข้างน้อย ผลเลยจบที่้ร้านอินดี้
ผมโทรไปทุกที่ที่สมัคร ตระเวณส่ง Resume ไม่ต่ำกว่า 20 ที่ ในช่วงอาทิตย์เดียว แต่ละที่พอเห็นเป็นคนไร้ประสบการณ์ โดยไม่สนว่าเราจะสนใจในเรื่องกาแฟขนาดไหน ก็รับ Resume ไว้และบอกว่า จะติดต่อกลับไป หรือบางร้านที่สนใจเรา แต่พอเราไม่มีประสบการณ์ก็บอกว่า ให้เราไปทำอย่างอื่นในร้าน ล้างจาน ทำขนม (อันนี้ผมเคยอบรมระยะสั้นมา) แคชเชียร์ หรือบางร้านที่เป็นร้านกาแฟที่ทำร้านเน็ตก็ให้ผมไปเฝ้าร้านเน็ตก็มี แต่ผมก็ปฏิเสธด้วยว่า เราควรมีตัวเลือกที่ดีกว่านี้
ผมกลับมานอนรอเฉยๆเป็นสัปดาห์ แต่ก็เงียบ
จนกลางดึก ผมเปิดเว็ปนึงเจอรับสมัครงานร้านนึง เป็นพนักงานร้านกาแฟ
ตอนเช้าผมไม่รีรอ รีบไปร้านนี้ พี่เค้าก็ค่อนข้างใจดี และคุยถูกคอ พอรู้ว่าอยู่ในกรุ๊ปชมรมบาริสต้าเดียวกันก็ยิ่งดี พี่เค้าไม่บอกว่าติดต่อกลับไป แต่บอกว่า มาเริ่มงานได้เลย และให้เรตค่าแรง ชั่วโมงละ 35 บาท ให้ผมทำวันละ 9 ชั่วโมง ซึ่งผมไม่รู้ว่ามากหรือน้อยหรอก
แต่ถ้าได้ทำกาแฟ มันก็คุ้ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น